ای مضمون قصه های یکی بود یکی نبود!

       ای عمود استوار این گنبد کبود!

       ای آینه جمال و جلال چهره معبود!

       ای میوه رسیده برهان،بر شاخسار وجود!

      ای حجت بالغه حضرت محمود!

      ای بانی عاقبت به خیری در فصل موعود!

      ای پایان آغاز بخش داستان وجود!

     ای سرانجام شیرین هر چه بود و نبود!

     دست داستان جهان به دامان آمدنت.

     بیا!

       بیا که با ظهورت فصل الخطابت،پرده از چهره نفاق

          و پرده از رخسار حقیقت برداری.

       بیا که با مکیال حضورت ،سره از ناسره جدا کنی.

       بیا که با روشنایی روی ماهت ،راه را از چاه نشان دهی.

       بیا که با حضور شاخصت معلوم کنی که از تمامی قصه ها که در یلدای غیبت سروده شد

              ،کدامیک راست وبود و کدامیک راست نبود.

نوشته های دیگران ()